Oświadczenie prof. nadzw. dr hab. Tadeusza Hucińskiego w sprawie oskarżenia o plagiat

—– Original Message —–

From: „Tomek” <th@2com.pl>

To: „J.Wieczorek” <jozef.wieczorek@interia.pl>

Sent: Sunday, October 10, 2010 2:23 PM

Subject: Oświadczenie

Witam, 

W załączeniu przesyłam tekst swojego oświadczenia, które skierowałem do redakcji wszystkich dzienników w związku z podaniem nieprawdziwych informacji w książce Pani Elżbiety Anny Szczepańskiej, insynuującą mi „zerżnięcie” jej „magisterskiego dzieła”.
W mojej ocenie sprawa ma szerszy polityczny wymiar, związany z moją działalnością rektorską  na AWFiS skutkiem, której zostały ujawnione naganne działania byłych rektorów AWFiS Janusza Czerwińskiego i Wojciecha Przybylskiego.
Artykuły, które pojawiają się w Dzienniku Bałtyckim w mojej ocenie są artykułami pisanymi na zamówienie wyżej wymienionych Panów.

Łącząc wyrazy szacunku,
Tadeusz Huciński

♣

Oświadczenie

W związku z kolejnym kłamliwym atakiem gazety „POLSKA-Dziennik Bałtycki”,

kolportującej w dniu 09. października 2010 r. nieprawdziwe i sfingowane oszczerstwa

dotyczące mojej pracy magisterskiej, napisanej przeze mnie w 1975 roku, oświadczam, że

jest to kolejna próba zdyskredytowania mojej osoby, mająca na celu podważenie mojego

autorytetu w środowisku naukowym oraz wyeliminowanie mnie ze społeczności

akademickiej.

Sposób, w jaki została przygotowana ta prowokacja, bezwzględnie świadczy o udziale w niej osób powiązanych ze służbami bezpieczeństwa PRL, a konkretnie Janusza Czerwińskiego, dawnym rektorze AWFiS w Gdańsku ( IPN BU 002086/70 oraz IPN BU 01434/555 – indeksu katalogu archiwalnych zasobów akt IPN – lista Wildsteina) oraz Elżbiety Anny Szczepańskiej (IPN BU 0901/2505 – indeksu katalogu archiwalnych zasobów akt IPN – lista Wildsteina).

Obie wymienione wyżej osoby były tajnymi oficerami służb bezpieczeństwa, objęte ochroną tajności lub klauzulą „ściśle tajne”, a Janusz Czerwiński , obecny „rektor honorowy” ponadto „tajnym współpracownikiem” (TW), prowadzącym działalność agenturalną i donosicielską (prof. A. Friszke i prof. A. Paczkowski).

Elżbieta Anna Szczepańska miała już również swoje „zasługi” w oczernianiu innych osób–

m.in. zasłużonego duszpasterza i powszechnie szanowanego wśród Polonii australijskiej ks. Eugeniusza Ożoga (por. Polsko – Polonijna Gazeta Internetowa „Kworum”, Zbigniew Nowakowski „W obronie księdza Ożoga” 22 czerwca 2007 r.).

Publikowana i kolportowana prowokacja na temat mojej pracy magisterskiej ma na celu

odwrócenie uwagi opinii publicznej na temat moich działań dotyczących wyeliminowania

korupcji, patologii i wszelkich nieprawidłowości ekonomicznych i finansowych

występujących w AWFiS w Gdańsku, jak również podejmowanych przeze mnie starań

mających na celu zapobieżenie patologiom związanym z nadawaniem stopni i tytułów a

występującym ze szczególnym nasileniem w okresie kadencji rektora Janusza Czerwińskiego i Wojciecha Przybylskiego, za które to nieprawidłowości Centralna Komisja ds. Stopni i Tytułów zawiesiła prawa do ich nadawania Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu w Gdańsku na dwa lata.

Według protokołu kontrolnego CBA z przeprowadzonej kontroli w AWFiS zarówno Janusz

Czerwinski, jak i Wojciech Przybylski działali przez wiele lat na szkodę Akademii

Wychowania Fizycznego i Sportu w Gdańsku w okresie swoich kadencji rektorskich.

prof. nadzw. dr hab. Tadeusz Huciński

Plagiat to sprawa publiczna

Plagiat to sprawa publiczna

FA 09/2010,Krzysztof Izdebski

Nauczyciel akademicki bez wątpienia jest osobą pełniącą funkcje publiczne, gdyż zgodnie z treścią art. 115 § 19 Kodeksu Karnego, który powinien tu być stosowany per analogiam, osobą pełniącą funkcje publiczne jest osoba zatrudniona w jednostce organizacyjnej wykonującej zadania publiczne i dysponującej środkami publicznymi, chyba że wykonuje ona wyłącznie czynności usługowe. Ponadto, sprawy będące przedmiotem obrad komisji dyscyplinarnej nierozerwalnie wiążą się z wykonywaniem przez nią zadań publicznych w zakresie szkolnictwa wyższego.

Kluczowe również w obrębie tej tematyki wydaje się określenie, jaki jest charakter prawny komisji dyscyplinarnych do spraw nauczycieli akademickich. Organy i podmioty zobowiązane do udostępnienia informacji zostały określone ogólnie w art. 61 ust. 1 Konstytucji oraz art. 4 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. W tekście Ograniczona jawność [publikujemy go obok – przyp. red.], prof. Ewa Gruza stwierdziła, że „w ustawie tej [o dostępie do informacji publicznej – przyp. KI], w art. 4 ust. 1, wymienione zostały organy obowiązane do udostępniania informacji publicznej i wykaz ten nie obejmuje komisji dyscyplinarnych do spraw nauczycieli akademickich”. Na gruncie powołanych przepisów oraz orzecznictwa nie sposób zgodzić się z takim stanowiskiem…..

Kwestia dostępu do informacji publicznej w zakresie działań komisji dyscyplinarnych w dalszym ciągu rodzi kontrowersje, również w obrębie orzecznictwa. Z uwagi jednak na hierarchię źródeł prawa, istniejące w polskim porządku prawnym przepisy dotyczące dostępu do informacji publicznej, ugruntowane orzecznictwo w zakresie definicji informacji publicznej oraz zasady demokratycznego państwa prawnego, wskazane jest, aby dążyć do utrwalenia poglądu, pozwalającego każdemu obywatelowi na ocenę właściwości pracy komisji dyscyplinarnych po zakończeniu postępowania oraz rzetelności naukowej nauczycieli akademickich.

 

 

 

Ograniczona jawność postępowań dyscyplinarnych

Ograniczona jawność

FA 09/2010, Ewa Gruza

Dostęp dziennikarzy do postępowań dyscyplinarnych prowadzonych wobec nauczycieli akademickich jest ograniczony. Nie mogą oni uczestniczyć w rozprawach, nie mają także wglądu do akt, nie mogą otrzymywać odpisów uzasadnień orzeczeń…..

Jasne zasady

Postępowania dyscyplinarne toczą się wobec nauczycieli akademickich sprawujących różne funkcje w uczelniach. Okoliczność, że obwiniony pełni jakąś funkcję w uczelni (jest rektorem, dziekanem), nie powoduje, że postępowanie to podlega odrębnym zasadom niż wobec innych nauczycieli akademickich. Podkreślenia wymaga fakt, że obowiązujące przepisy dyscyplinarne nie różnicują postępowań w zależności od pełnionych funkcji, jednakowe prawo obowiązuje w stosunku do wszystkich nauczycieli akademickich na równych zasadach.

Przyjęte rozwiązania prawne, nawet jeżeli przyjmują one tak niedoskonały kształt, jak obowiązujące obecnie, w omawianym zakresie jawności postępowań dyscyplinarnych prowadzonych wobec nauczycieli akademickich, są niewątpliwie przejawem dbałości o zagwarantowane konstytucyjnie prawo do ochrony życia prywatnego, rodzinnego, a także czci i dobrego imienia. Warto zaznaczyć, że nie odbiegają one od rozwiązań przyjętych w przepisach regulujących odpowiedzialność dyscyplinarną przedstawicieli innych zawodów, np. lekarzy, sędziów czy adwokatów. Z drugiej strony warto by dokonać ujednolicenia, zsynchronizowania stosowanych przepisów prawa tak, by zasady dostępu do informacji pochodzących z postępowań dyscyplinarnych w stosunku do innych podmiotów niż uprawnione, w tym także dziennikarzy, były jasne i przejrzyste dla wszystkich.